آنچه در این کتاب می خوانید بخشی از آیات روشن قرآن کریم است که خداوند رحمان، آن را توسط رسول خود برای آشکار نمودن بدعت های گمراه کننده تبیین کرده است. خوانندگان محترم؛ قرآن را به چند روش می توان خواند.

نخست: بی هدف و کورکورانه یعنی بخوان و بگذر، چون وقتی انسان چشم بازکرده، دیده قرآن می خوانند و با معنی مفهوم آن کاری ندارند او هم راه گذشتگان را ادامه می دهد، شاید برای حفظ موقعیت خود یکی دو آیه از آنچه با اعمالش سازگاری دارد حفظ کند برای روز مبادا تا شاید در جایی خودی نشان دهد.این روش در زندگی اثر مطلوبی نخواهد داشت و در این جهان پر از جهل و تاریکی، نه تنها ما را به آرامش و سعادت نمی رساند بلکه نتیجه عکس هم دارد.

دوم: با تقلید، بدون اینکه از تفکر و اندیشه ای منطقی منشا گرفته باشد منجر به سعادت و بهروزی انسان نمی شود. بعنوان مثال فردی کهاز زمانی که چشم باز می کند می بیند که قرآن را برای مرده ها می خوانند، یا به هنگام سفر از زیر آن می گذرند و یا برای عروس به عنوان هدیه می برند و او هم این رفتار را تکرار کرده و از خود نمی پرسد که چرا این عمل را انجام می دهند گرفتار خرافات و بدعت ها و شرکیات می شود. این امر پیامدی جز سرخوردگی نداشته و چیزی به سعادت انسان نمی افزاید.

سوم: قرآن را می خوانیم به قصدی که بدانیم خداوند برای درمان جهل، خرافات، شرک، افزایش ایمان و تقوایمان چه نسخه ای پیچیده است. اگر به این قصد بخوانیم خداوند هم کمک می کند و سینۀ ما را برای درک مفاهیم قرآن گشاده می کند و ما با درک مفاهیم قرآن به سعادت دنیا و آخرت خواهیم رسید.

متاسفانه بعضی از عالمان دین و قلم که مردم بی خبر از همه جا به آنان اعتماد دارند، وظیفه اصلی شان یعنی مسئولیت سنگین امر به معروف و نهی از منکر را که امری اساسی در تبلیغ دین است، نه در گذشته و نه در حال به درستی انجام نداده اند. مردم هم به بهانه ارادت به مقربین خدا دچار جهالت، غرور، گمراهی و بدعت ها شده اند و گرفتار اخبار مجهول و کتب غیر معقول که بر خلاف دستورات قرآن است شده اند. این در حالی است که رسول خدا (صلی الله علیه و اله وسلّم) و ائمه هدی (علیه السّلام) سعی و کوشش داشتند که کسی بر خلاف قرآن سخن نگفته و عملی انجام ندهند. ولی همچنان که در زمان خودشان مورد بی حرمتی، آزار و اذیت بودند، بعد از وفاتشان نیز هر که بنام ایشان هر چه خواسته نوشته و در بین مردم منتشر کرده و مردم هم به خاطر اینکه فلان عالم دینی و مقدس، آن مطالب را نوشته آن را بدون هیچ دلیل و برهانی پذیرفته اند. بعضی از عالمان دین هم بوده اند که با سکوت خود به شدت بر تمام خرافات و بدعت ها مهر تایید زده اند. امیدوارم روز قیامت در محضر خداوند عذر موجهی برای این سکوت خود داشته باشند. دانشمندان قرآن پژوه به عنوان پیروان رسول خدا، موظف اند برای حفظ حقایق قرآن در مقابل منحرفین، جواب قانع کننده ای ارائه دهند تا آنها را به دین راستین خدا رهنمود کنند. شیوع مجهولات و شرکیات در میان عالمان دین خطرناک تر از مردم عادی است، زیرا مردم به عمل و قلم عالمان اعتقاد دارند و همین قلم های عالمان است که بر خلاف نظام های سیاسی و اجتماعی رایجی که وجود دارد بر مردم حکومت می کند، چون مردم بر مبنای فتوای عالمان عمل می کنند و در روز قیامت با همان اعمال محشور می شوند. حال اگر این عمل ها بر خلاف قرآن باشد، دیگر راه برگشتی هم وجود ندارد که جبران گذشته شود و عذر و بهانه ای هم از هیچ کس پذیرفته نمی شود؛ پس عالمان دین و مردم عادی هم باید به این حدیث توجه کنند که رسول خدا(صلی الله علیه و اله وسلّم) و ائمه هدی (علیه السّلام) فرموده اند: «مَاوَافَقَ کِتَابَ اللهِ فَخُذُوهُ وَ مَا خَلَفَ کِتَابَ اللهِ فَعَفُوهُ»: «هر آنچه موافق کتاب خدا است بگیرید و هر آنچه مخالف کتاب خداست رها کنید»، زیرا رسول خدا (صلی الله علیه و اله وسلّم) و ائمه هدی (علیهم السّلام) هیچکدام بر خلاف قرآن سخن نگفتند پس در نتیجه مسلمانان باید ابتدا از مطالب قرآن باخبر شوند بعد اخبار احادیث را بوسیلۀ قرآن تمیز دهند، و سپس بدان عمل کنند. حال اگر کسی این شیوه را نپذیرد و دیگران را هم از این

رفتارشان نهی کند، و به این بهانه که معانی موجود در قرآن، فراتر از درک و فهم ماست و با

این عذر که فلان عالم چنین نوشته از دستورات قرآن سر پیچی کرده و از مسئولیتی که دارند شانه خالی کنند نشان می دهد که به قرآن علاقه نداشته و نمی خواهند وظیفه شان را که همان تعلیم و تعلّم است بپذیرند و این واجب عینی را انجام دهند. در این میان از اندیشمندان و صاحب نظران انتظار داریم، قبل از مطالعه قضاوت نکنند و اگر اشکالی یافتند با مؤلف در میان بگذارند. خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید:

الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُوْلَئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّهُ وَأُوْلَئِكَ هُمْ أُوْلُوا الْأَلْبَابِ(از قرآن کریم سورۀ زمرآیه18

پس بندگانم را بشارت ده، همانا کسانی را که هر حرفی را که می شنوند و آنگاه از بهترین آن پیروی می کنند، اینها انسانهای هستند که خداوند هدایتشان کرده است و اینها انسانهای  خردمندانند.)

لازم بذکر است: اخبار احدایثی را که از کتب مختلف در این کتاب بیان شده است، به این معنا نیست که از نظر نگارنده آن کتب  معصون خطاء می باشد، هر روایت و اخباری که از هر کتب با قرآن کریم مطابقت داشته باشد، وظیفۀ هر مسلمان هست که آن را برای جامع آشکارا تبین کند، نه اینکه از روی تعصب حقّ و حقیقت را کتمان کند.